ترسم از بی رحمی شب نیست...

خیلی ساده است؛ببین اولش خوبه٬کلآ اول همه چیز خوبه.

اولش هی فیلم بازی می کنی٬میشی سوپر من٬میشی سیندرلا یا چه می دونم می شی نیمه ی گمشده؛

وسطش کم میاری.دیالوگات تکراری می شه٬خسته کننده و مسخره می شی.

کم میاری و میشی خود خودت.خوب؟

هیچی دیگه بقیه اش توضیح واضحات ِ ٬

هر وقت خودت بشی دیگه کم پیش میاد دوست داشته باشن.پس فکر کردین دروغ واسه چیه؟ واسه اینه که آدم خودش رو دوست داشتنی تر جلوه بده.