این منم...

من اصلا حس درس خوندنم نمیاد.گشاد شده خیلی...!

هه هه همه از دستم کلافه و خسته شدن.دلم الان چند شب بستری توی بیمارستان می خواد اونم بدون ملاقاتی.

خیلی لجبازیم گرفته.دلم بازی بچرخ تا بچرخیم می خواد.

امروز خواب دیدم با یخ دختر چادری کلی دعوا کردم،کلی داد زدم سرش.الان احساس سبکی می کنم.

بیا بریم کوه؛کاش یا تو دختر بودی یا من پسر.

از وقتی که خودم شدم یعنی خودِ خودم،کم پیش میاد کسی بتونه تحملم کنه..

حالا بزار امتحانا تموم بشه یه فکری هم واسه این حال لعنتی میکنم.

بعضی وقتا حالمو بهم می زنی.از اینکه می گی بگو و شاد باش بخند!از اینجاها می شه فهمید که تو خودتو خیلی خیلی دوست داری.انگاری به آخر خط رسیدیم اما هیچ کدوم بلیط نداریم که پیاده شیم.الکی خودمونو پشت صندلی ها قایم کردیم.خودمونم خوب می فهمیم که آخرش اینه که می ندازنمون بیرون.هرچقدم که خوب قایم بشیم...!

می خواستم یه عکس بزارم اینجا از دیشب هرچی تلاش می کنم که آپلودش کنم نمی شه که نمی شه!

بدون شرح

من هنوز روی حرفم پافشاری می کردم و می گفتم اینو.

بعد فهمیدم خوب راست می گه دیگه این پای چپه این پای راست...!

فکر نکنی رانندگی بلد نیستیم؛پای چپ و راستمون رو قاطی کردیم.گرچه همون رانندگی هم بلد نیستیم!

و اینکه دو شب پیش تر بالاخره مثل آدم رانندگی کردیم و کیفور شدیم.در خواب البته.

پ.ن:اصلا با هیچ منطقی نمی تونم خودم رو قانع کنم که می شه رضا صادقی و آهنگهاش رو دوست داشت.

پ.ن۲:هی پسر کامپوترم قاطی کرده...انقدر تند تند همه ی سایت ها رو باز می کنه...انگاری مست کرده!

آدمیزاد و احمقی

آدم ها همیشه احمق بودن

از همون زمان کودکی که دوست داشتن و سعی می کردند بزرگ شن

تا زمانی که بزرگ می شن و دلشون میگیره و یاد خاطرات بچه گی می کنن

و میگن کاش بزرگ نمی شدم .!